Nie ma poezji w prozie codzienności
Choć wszystko jest poezjå
Zapomnieć o poezji
To zapomnieć o sobie
Strach zabija powoli
Mimo że strach nie istnieje
Dlatego że nie istnieje
Zatapia w otchłań nieistnienia
Wszystko co żywe
Nie ma w śmierci poezji
Już prędzej w umieraniu jest poezja
Tam skåd życie uchodzi
Jest tylko czarna pustka
A nawet pustki nie ma
Tylko nuda
Odnaleźć w codzienności poezję
To odnaleźć siebie
